*Του Χάρη Τσιόκα
Στις 28 Ιουλίου του `11 τόνιζα ότι:
Μπορεί να αλλάξει ο χάρτης των εμπορευματικών μεταφορών στην Ελλάδα με δυναμική είσοδο του...
τρένου στο Θριάσιο γιατί διαμορφώνει:
- Νέο περιβάλλον για τις εμπορευματικές μεταφορές της χώρας
- Αναπτυξιακό δίπολο Αθήνας (Θριάσιο) - Θεσσαλονίκης (Εμπορευματικός σταθμός), με προοπτική ενίσχυσης των εμπορευματικών μεταφορών για την Βόρεια Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Κεντρική Ευρώπη.
Και ότι:
- Με τη σιδηροδρομική εμπορευματική δραστηριότητα στο Θριάσιο, απελευθερώνονται χώροι σε επιβαρυμένες αστικές περιοχές (Μενίδι, Ρούφ, ¶γιο Ιωάννη, Ρέντη).
- Ενισχύεται η οικονομική βιωσιμότητα της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με επιπλέον έσοδα 30 εκ ¤ το χρόνο
- Μειώνεται το κόστος μεταφοράς προϊόντων κατά 20% στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη
Δηλαδή επιτυγχάνεται:
- Σημαντική μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τον περιορισμό της κυκλοφορίας μεγάλων οχημάτων (της τάξης του 40%)
- Νέα ώθηση στις συνδυασμένες μεταφορές και προοπτική για πολυτροπικές μεταφορές
Οι μελέτες δείχνουν ότι ο σιδηρόδρομος υπό την προϋπόθεση της εξυγίανσης και της ανάπτυξης έχει μέλλον για τους εξής λόγους:
1ον. Έχει στρατηγικό ενδιαφέρον για την Ν.Α Ευρώπη και την Ρωσία αφού προσφέρει εναλλακτική λύση διέλευσης χωρίς την εμπλοκή του «μονόδρομου» των Δαρδανελίων με ότι αυτό συνεπάγεται στο κόστος και το χρόνο, στις γεωπολιτικές διακρατικές σχέσεις και στον ανταγωνισμό.
2ον. Έχει επιχειρηματικό ενδιαφέρον ή εμπορευματική σύνδεση σιδηροδρομικά με την Κεντρική Ευρώπη αφού η σύνδεση του με τα λιμάνια του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης μειώνει τα κόστη και του χρόνους της θαλάσσιας μεταφοράς μέσω Γιβραλτάρ.
Η ανακοίνωση για μεγάλο deal συνεργασίας μεταξύ ΤΡΑΙΝΟΣΕ-COSCO και HP για μεταφορά μέσω σιδηροδρόμου εμπορευμάτων στη Κ. Ευρώπη παρακάμπτοντας το Γιβραλτάρ, είναι αποτέλεσμα και καρπός μιας συνειδητής στρατηγικής που εξελίχθηκε από το 2010.
Προϋπέθετε την αξιοποίηση του Θριασίου από την ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Επρόκειτο για επιλογή που δεν ήταν ευχάριστη σε «ανταγωνιστικά» κέντρα που έβλεπαν την ''παραχώρηση'' του Θριασίου χωρίς την ΤΡΑΙΝΟΣΕ ως δήθεν αυτοτελές εμπορικό ή εμπορευματικό κέντρο.
Καταλύτης στην σημερινή εξέλιξη υπήρξε το γεγονός της αποφασιστικής πολιτικής επιλογής τότε όταν ο Διευθύνον Σύμβουλος της ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η Γενική Γραμματεια του Υπουργείου Μεταφορών προχώρησαν στην αξιοποίηση τμήματος του Θριάσιου ως εμπορευματικού κέντρου με συσκευασία και διακίνηση προς τη Θεσσαλονίκη, τη Βαλκανική και σύνδεση με Κ. Ευρώπη
Επρόκειτο για μια πράξη που προκάλεσε αντιδράσεις σε όσους επεδίωκαν άλλες χρήσεις και κατά ορισμένους κορύφωσε την αντιπαράθεση ανάμεσα στον τότε Υπουργό (Ιουλιος ¨11)και την Γενική Γραμματεία του Υπουργείου που στήριξε έμπρακτα και την επιλογή αυτή της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ,να ενισχύσει το τμήμα των εμπορευματικών μεταφορών με το Θριάσιο.
Το εγχείρημα που ξεκίνησε τότε με ένα τραίνο την βδομάδα και πολλαπλασιάσθηκε με δρομολόγια, χαρακτηρίζεται κορυφαία αναπτυξιακή και επιχειρηματική πράξη στον τομέα των διαμεταφορών με κερδοφορία, απασχόληση και ανταγωνιστικότητα.
Πράξη που μπορεί να ολοκληρωθεί με τη στρατηγική συνεργασία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με COSCO και HP αφού ο νόμος Ρέππα για την εξυγίανση του σιδηροδρόμου δίνει αυτή τη δυνατότητα συμπράξεων στον τομέα των εμπορευμάτων, με Logistics και σιδηρόδρομο.
Θεωρώ ότι αυτή η πράξη θα προκαλέσει το ενδιαφέρον όχι μόνο της COSCO-HP αλλά και του γερμανικού σιδηροδρόμου γιατί ήδη ο γερμανικός σιδηρόδρομος έχει επεκτείνει τον ρόλο του σχεδόν μέχρι τη Βουλγαρία με εμπορεύματα και Logistics.
Το στοίχημα λοιπόν δεν είναι οι πανηγυρικές ανακοινώσεις για ένα ''γεγονός'' που ωρίμασαν άλλοι συντελεστές, αλλά στο τι θα πράξει η κυβέρνηση στο δίλημμα που θα προκύψει. Εκποίηση άνευ όρων της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ή στρατηγική συνεργασία με management και με ποιους?
Στο σταυροδρόμι των επιλογών χρειάζονται αποφάσεις:
Η Κυβέρνηση Σαμαρά θα ακολουθήσει τους ολέθριους χειρισμούς κατάληξης που είχε η πάλαι ποτέ ''Ολυμπιακή αεροπορία'' ή θα ακολουθήσει το δρόμο της εξυγίανσης με στρατηγικές συνεργασίες και ανάπτυξη?
